Een standsafwijking van de tenen noemen we een klauwteen of kromme teen. De eerste twee gewrichten zijn gebogen in een onnatuurlijke hoek. Kenmerkend aan klauwtenen is dat tijdens het staan de top van de teen de grond niet raakt. Dit in tegenstelling tot hamertenen, waarbij de top van de teen wel de grond raakt. Klauwtenen zweven als het ware boven de grond. Tijdens het lopen kunnen de klauwtenen wel de grond raken.
Een onnatuurlijke kromming van de tenen worden klauwtenen genoemd. Bij een klauwteen is er een buiging ontstaan tussen het eerste en tweede kootje van de teen. Een klauwteen kan dynamisch (nog beweegbaar) en gefixeerd (blijvende stand) zijn. Een gefixeerde klauwteen kan pijnlijk zijn. Doordat een klauwteen omhoog staat drukt deze tegen de schoenen en kan er eelt en/of likdoorns ontstaan.
Bij klauwtenen is er een buiging ontstaan tussen het eerste en tweede teenkootje. Het derde teenkootje is niet gebogen. Doordat de eerste twee kootjes door de buiging omhoog gaan staan, zweeft het derde kootje boven de grond. In tegenstelling tot hamertenen raakt het derde kootje de grond niet. Klauwtenen ontstaan met name bij de 2e, 3e en 4e teen. De 5e teen kan echter ook in een klauwstand trekken. Klauwtenen ontstaan vaak bij een holle voet maar kunnen ook ontstaan bij personen met neurologische aandoeningen zoals spasticiteit of verlamming of bij diabetes mellitus. Op het gewricht tussen het eerste en tweede kootje kan eelt en/of likdoorns ontstaan. Ook op de top van de teen kan eelt en/of likdoorns ontstaan.
De meest voorkomende oorzaak is dat de banden en pezen die de teen laten buigen te kort zijn geworden. Dit kan ontstaan bij een veranderde stand van de voeten. Vaak is dit het geval bij holle voeten. Bij holvoeten is er veel druk op de voorvoet waardoor de spierkracht van de tenen sterk is en de tenen als het ware omhoog worden getrokken. Bij een scheefstand van de grote teen (hallux valgus) kan deze de tweede teen omhoog duwen waardoor deze in gefixeerde stand blijft staan. Klauwtenen kunnen ook ontstaan bij reumatische aandoeningen, neurologische aandoeningen of diabetes mellitus. Het langdurig dragen van te kleine schoenen kan eveneens leiden tot klauwtenen.
Wat kunt u zelf doen
Laat u goed adviseren bij de aanschaf van schoenen. Uw pedicure kan u hierbij helpen. Eventueel kan zij u doorverwijzen naar een podotherapeut voor corrigerende zolen. In sommige situaties kan een operatie door een erkend orthopedisch chirurg mogelijk een definitieve oplossing bieden.
De pedicure kan de huid en nagelproblemen aan uw klauwtenen behandelen en u voorzien van advies.
Niet iedereen heeft pijnklachten aan de klauwtenen en niet iedereen met klauwtenen krijgt eelt of likdoorns. Indien er eelt en/of likdoorns ontstaan dan kan uw pedicure druk regulerende oplossingen bedenken. Deze moeten echter wel passen in uw schoenen. De pedicure zal beoordelen welke schoenen het meest geschikt zijn voor uw voeten.
Soms kunnen corrigerende steunzolen de pijnklachten verminderen en/of ervoor zorgen dat de tenen iets minder omhoog komen te staan in de schoenen. Uw pedicure zal u doorverwijzen indien dit nodig is.
Zijn conservatieve behandelingen niet afdoende, dan kan mogelijk een operatie worden overwogen. Dit kunt u met uw huisarts bespreken.